Gezichten van een onzeker bestaan


Bestaansonzekerheid is schadelijk, voor het individu én de samenleving. In het verhalenboek ‘Gezichten van een onzeker bestaan’ laat de Raad voor Volksgezondheid & Samenleving zich meenemen door 14 mensen in hun jarenlange bestaan in onzekerheid. De verhalen laten zien wat bestaansonzekerheid met mens en gezondheid doet en hoe moeizaam de weg hieruit in Nederland is. De portretten
De gepotretteerde 14 mensen hebben een groot deel van hun leven in de overlevingsmodus gestaan. Zij deelden hun verhaal in de hoop daar anderen in de toekomst mee te kunnen helpen. Later in 2021 presenteert de Raad een advies over wat nodig is om bestaansonzekerheid terug te dringen. Lees de afzonderlijke verhalen, of download de volledige verhalenbundel.



Miranda wil op roadtrip

Miranda is 35 jaar en komt uit een dorp in het noorden van het land. Ze is het 3e kind uit een gezin van 6. Vader was analfabeet en stopte vroegtijdig met werken vanwege een ziekte, en ook moeder heeft nooit een studie afgemaakt. Miranda is de enige van de kinderen die zonder verstandelijke problematiek werd geboren. Omdat zij het enige normale kind was, ontfermde ze zich over de andere kinderen. Ze wisselde baantjes bij boeren af met de zorg voor haar broers en zussen. Ze voelde zich een slaaf van het gezin. Daar heeft ze zich met veel strijd aan weten te ontworstelen.



Solomon wilde geen kindsoldaat worden

Solomon is 20 en komt uit Eritrea. Zijn vaderland heeft hij verlaten toen hij 12 was, zonder familie. Na vele omzwervingen is hij 5 jaar geleden in Nederland beland. Solomon wilde vrijheid, hij wilde geen kindsoldaat worden. Het leven als vluchteling kent dieptepunten en nog diepere punten, heeft hij gemerkt. Altijd heeft hij zich vol energie ingezet om een nieuw leven op te bouwen. Met hulp van goede  vrienden. En na veel vallen en opstaan begrijpt hij nu iets meer van het systeem in Nederland.


Eefke: heel goed in slecht zijn

Eefke is 29 jaar en noemt zichzelf een ontspoorde tiener, ondanks een fijne jeugd. Haar bestaansonzekerheid is naar eigen zeggen begonnen met problemen met de Belastingdienst. Vanwege haar jeugdige gedrag ging haar omgeving ervan uit dat de problemen met deze dienst haar schuld waren. Hoe kan het ook anders bij Eefke? Er volgde een sneeuwbaleffect, problemen stapelden zich op. Hoe harder ze riep dat er iets niet klopte, hoe minder men haar geloofde. En dat net in een periode waarin ze eindelijk zelfverzekerd in het leven kwam te staan. Ze is onderuit gehaald door het systeem en heeft zich alleen maar kleiner en kleiner voelen worden.





Antoon: een kale kip die melkkoe werd

Antoon is opgegroeid in armoede. Regelmatig kwamen er deurwaarders over de vloer. Maar als klein kind heeft hij daar eigenlijk heel weinig van meegekregen. Hij kon zelfs sporten. Zijn school heeft hij zonder problemen afgemaakt. Daarna slaagde hij erin een prima baan te vinden als chef monteur. Toen hij 30 was, raakte zijn vriendinnetje zwanger. Hij wilde zijn verantwoordelijkheid nemen, dus is hij met haar getrouwd. Nu is hij 54, maar voelt zich veel ouder.

Alle 14 portretten en de verhalen kun je vinden bij de RVS: https://www.raadrvs.nl/gezichten-van-een-onzeker-bestaan

Next: Eens waren we vogels. Over Roma en Sinti en hun dromen
of: Home